به گزارش گروه سیاسی میزان، حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در اجرای بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی، در نامهای به روسای قوا، سیاستهای کلی محیط زیست را ابلاغ کردند.
ایجاد نظام یكپارچه ملّی محیط زیست، مدیریت هماهنگ و نظاممند منابع حیاتی، جرمانگاری تخریب محیط زیست، تهیه اطلس زیستبوم كشور، تقویت دیپلماسی محیط زیست، گسترش اقتصاد سبز و نهادینه سازی فرهنگ و اخلاق زیست محیطی از جمله محورهای ابلاغیه رهبر معظم انقلاب اسلامی است.
متن سیاستهای کلی محیط زیست که پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین شده، به این شرح است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
سیاستهای كلی محیط زیست
۱ـ مدیریت جامع، هماهنگ و نظاممند منابع حیاتی(از قبیل هوا، آب، خاك و تنوع زیستی) مبتنی بر توان و پایداری زیستبوم بویژه با افزایش ظرفیتها و توانمندیهای حقوقی و ساختاری مناسب همراه با رویكرد مشاركت مردمی.
۲ـ ایجاد نظام یكپارچه ملّی محیط زیست.
۳ـ اصلاح شرایط زیستی به منظور برخوردار ساختن جامعه از محیط زیست سالم و رعایت عدالت و حقوق بین نسلی.
۴ـ پیشگیری و ممانعت از انتشار انواع آلودگیهای غیرمجاز و جرمانگاری تخریب محیط زیست و مجازات مؤثر و بازدارنده آلوده كنندگان و تخریب كنندگان محیط زیست و الزام آنان به جبران خسارت.
۵ـ پایش مستمر و كنترل منابع و عوامل آلاینده هوا، آب، خاك، آلودگیهای صوتی، امواج و اشعههای مخرب و تغییرات نامساعد اقلیم و الزام به رعایت استانداردها و شاخصهای زیست محیطی در قوانین و مقررات، برنامههای توسعه و آمایش سرزمین.
۶ـ تهیه اطلس زیستبوم كشور و حفاظت، احیاء، بهسازی و توسعه منابع طبیعی تجدید پذیر (مانند دریا، دریاچه، رودخانه، مخزن سدها، تالاب، آبخوان زیرزمینی، جنگل، خاك، مرتع و تنوع زیستی بویژه حیات وحش) و اعمال محدودیت قانونمند در بهرهبرداری از این منابع متناسب با توان اكولوژیك (ظرفیت قابل تحمل و توان بازسازی) آنها بر اساس معیارها و شاخصهای پایداری، مدیریت اكوسیستمهای حساس و ارزشمند (از قبیل پاركهای ملّی و آثار طبیعی ملّی) و حفاظت از منابع ژنتیك و ارتقاء آنها تا سطح استانداردهای بینالمللی.
۷ـ مدیریت تغییرات اقلیم و مقابله با تهدیدات زیست محیطی نظیر بیابانزایی، گرد و غبار بویژه ریزگردها، خشكسالی و عوامل سرایت دهنده میكروبی و رادیواكتیو و توسعه آیندهنگری و شناخت پدیدههای نوظهور زیست محیطی و مدیریت آن.
۸ ـ گسترش اقتصاد سبز با تأكید بر:
۱ـ۸ ـ صنعتِ كم كربن، استفاده از انرژیهای پاك، محصولات كشاورزی سالم و ارگانیك و مدیریت پسماندها و پسابها با بهرهگیری از ظرفیتها و توانمندیهای اقتصادی، اجتماعی، طبیعی و زیست محیطی.
۲ـ۸ ـ اصلاح الگوی تولید در بخشهای مختلف اقتصادی و اجتماعی و بهینهسازی الگوی مصرف آب، منابع، غذا، مواد و انرژی بویژه ترویج مواد سوختی سازگار با محیط زیست.
۳ـ۸ ـ توسعه حمل و نقل عمومی سبز و غیرفسیلی از جمله برقی و افزایش حمل و نقل همگانی بویژه در كلان شهرها.
۹ـ تعادل بخشی و حفاظت كیفی آبهای زیرزمینی از طریق اجرای عملیات آبخیزداری، آبخوانداری، مدیریت عوامل كاهش بهرهبرداری از آبهای زیرزمینی و تبخیر وكنترل ورود آلایندهها.
۱۰ـ استقرار نظام حسابرسی زیست محیطی در كشور با لحاظ ارزشها و هزینههای زیست محیطی (تخریب، آلودگی و احیاء) در حسابهای ملّی.
۱۱ـ حمایت و تشویق سرمایهگذاریها و فناوریهای سازگار با محیط زیست با استفاده از ابزارهای مناسب از جمله عوارض و مالیات سبز.
۱۲ـ تدوین منشور اخلاق محیط زیست و ترویج و نهادینه سازی فرهنگ و اخلاق زیست محیطی مبتنی بر ارزشها و الگوهای سازنده ایرانی ـ اسلامی.
۱۳ـ ارتقاء مطالعات و تحقیقات علمی و بهرهمندی از فناوریهای نوآورانه زیست محیطی و تجارب سازنده بومی در زمینه حفظ تعادل زیست بومها و پیشگیری از آلودگی و تخریب محیط زیست.
۱۴ـ گسترش سطح آگاهی، دانش و بینش زیست محیطی جامعه و تقویت فرهنگ و معارف دینی مشاركت و مسؤولیتپذیری اجتماعی بویژه امر به معروف و نهی از منكر برای حفظ محیط زیست در تمام سطوح و اقشار جامعه.
۱۵ـ تقویت دیپلماسی محیط زیست با:
۱ـ۱۵ـ تلاش برای ایجاد و تقویت نهادهای منطقهای برای مقابله با گرد و غبار و آلودگیهای آبی.
۲ـ۱۵ـ توسعه مناسبات و جلب مشاركت و همكاریهای هدفمند و تأثیرگذار دوجانبه، چندجانبه، منطقهای و بینالمللی در زمینه محیط زیست.
۳ـ۱۵ـ بهرهگیری مؤثر از فرصتها و مشوقهای بینالمللی در حركت به سوی اقتصاد كم كربن و تسهیل انتقال و توسعه فناوریها و نوآوریهای مرتبط.
منبع : میزان [1]